Podstawy wiedzy o testach, wykrywających tzw. ”wirusa HIV”.

Definicja : tzw. „swoiste” przeciwciała, inaczej specyficzne, to takie które reagują tylko z jednym antygenem (białkiem) i żadnym innym. Przeciwciała, które reagują z wieloma różnymi białkami nazywa się nieswoistymi, a taką reakcję „reakcją krzyżową”.

W 1975 naukowiec o nazwisku Robert Gallo opublikował pracę w której twierdził, że u chorych na białaczkę znalazł przeciwciała, które reagują tylko z białkami jednego wirusa. Wirusa tego nazwał HL-23V, a następnie ogłosił, że to ten wirus HL23V powoduje białaczkę u ludzi. Wkrótce po „odkryciu” okazało się, że rzekomo swoiste przeciwciała występują także u osób, które nie mają białaczki, a kilka lat później wykazano, że przeciwciała te występują naturalnie i są skierowane przeciwko wielu substancjom, które z wirusem nie mają nic wspólnego. W ten sposób wirus HL-23V przestał z dnia na dzień istnieć w literaturze naukowej.

Kilka lat później, stosując podobną metodę, jak w przypadku wirusa HL-23V, Robert Gallo wraz z Luc Montagnier ogłosili, że odkryli wirusa HIV (za co przyznano Nagrodę Nobla), a po jego odkryciu wspólnie ogłosili, że jest on przyczyną AIDS. Wkrótce potem opracowano testy o nazwach Elisa i Western Blot (w skrócie WB) według tzw. „konsensusu naukowego” wykrywające wirusa HIV u chorych na AIDS, a także u prawdop[odobnych nosicieli. Test Elisa zawiera przeciwciało, które, z założenia ma być swoiste i ma pasować tylko do białka z wirusa HIV, a test WB zawiera 10 fragmentów (białek), które według naukowców mają pochodzić z wirusa HIV.
Brak swoistości testu Elisa został dowiedziony w pracy C. Johnsona w 1997. Naukowiec ten wykazał, że ok. 70 chorób oraz medycznych zdarzeń, które nie mają nic wspólnego z HIV i AIDS potrafi dać pozytywny wynik tego testu. Przykładowe choroby i zdarzenia to malaria, trąd, zapalenie wątroby, transfuzja krwi, szczepienie przeciw grypie, wielokrotne ciąże. Co więcej jak wykazał Roberto Girarldo w swojej pracy z 1999 roku, że gdyby pobrane od osoby do zbadania osocze nie zostało 400 - krotnie rozcieńczone, to według testu Elisa każdy człowiek na kuli ziemskiej by był HIV pozytywny.

Drugi test, czyli WB działa na tej samej zasadzie przeciwciało-antygen”, z tą różnicą, że można nim wykryć do 10 przeciwciał wobec białek, będących według tzw. „konsensusu naukowego” elementami budowy wirusa HIV. I dlatego jest uznawany za test dużo dokładniejszy niż Elisa. Jak podano wcześniej test WB składa się z 10 białek, z których każde, według tzw. „konsensusu naukowego” jest składnikiem wirusa HIV. I jest dla tego wirusa unikalne, czyli swoiste. Z powyższego powinno wynikać, że jeśli w organizmie badanej osoby wykryje się tym testem choćby jedno przeciwciało wobec danego białka, to wynik takiego testu powinien być uznany za dodatni, czyli osoba HIV pozytywna. Ale tak nie jest. Według ekspertów potrzeba więcej niż jedno przeciwciało, aby uznać, że osoba jest HIV pozytywna. Jako wytłumaczenie eksperci podają, że przeciwciało może nie być swoiste dla danego białka, co fachowo nazywa się reakcją krzyżową. Ale skoro jedno nie wystarczy, bo według ekspertów może być nieswoiste, to istnieje realne prawdopodobieństwo, że pozostałe 9 białek także może być nieswoiste. Co więcej, po wprowadzeniu testów w różnych krajach różnie interpretowano ich wyniki. I tak np. W Afryce aby zostać uznany za HIV pozytywnego wystarczyło zidentyfikować 2 białka z 10. Ale już w USA wymagano 3 białka, a w Australii 4. I tego wynikały takie paradoksy, że wystarczyło wsiąść w samolot w USA i udać się na emigrację do Australii, żeby według tamtejszego „konsensusu naukowego” przestać być HIV pozytywnym. Nieswoistość przeciwciał wobec białek z testu WB potwierdziło wiele eksperymentów. Przykładowo : -przeciwciała, reagujące z białkami, pochodzącymi z testu WB wykryto w 1990 u 50% ze 144 przetestowanych psów. Psy nie mają HIV ani AIDS, więc te przeciwciała nie mogły oznaczać infekcji wirusem. - u myszy wolnych od HIV po przeszczepieniu limfocytów od innych myszy, również bez HIV wykryto przeciwciała reagujące z białkmi z testu WB. - u 30% osób, którym przetoczono krew bez wirusa HIV wykryto przeciwciała reagujące z białkiem z testu WB (białko o nazwie p24)

Literatura :
1. Johnson C. Is HIV the cause of AIDS? Continuum 1997;5:8-19
2. Giraldo R. Everybody reacts positive on the ELISA test for HIV. , 1999;5(5):9-11. Available at: www.altheal.org/continuum/Vol5no5.pdf. Accessed Jul 28, 2010.
3. Strandstrom HV, Higgins JR, Mossie K, Theilen GH. Studies with canine sera that contain antibodies which recognize human immunodeficiency virus structural proteins. Cancer Res.1990;50:5628s-5630
4. Kion TA, Hoffmann GW. Anti-HIV and anti-anti-MHC antibodies in alloimmune andautoimmune mice. Science 1991;253:1138-1140.
5. Genesca J, Shih JW, Jett BW, Hewlett IK, et al. What do Western Blot indeterminate patterns for Human Immunodeficiency Virus mean in EIA-negative blood donors? Lancet1989;ii:1023-1025.